Je voor 110 procent inzetten voor pas- en te vroeggeboren baby’s. En in de extra uurtjes werken aan innovatieve zorg-ict-oplossingen en die ook echt doorvoeren op de afdeling. Niet voor niets is verpleegkundige IC Neonatologie Jozua van Duuren uitgeroepen tot Verpleegkundige van het jaar 2024 in de categorie zorg. Wat betekent deze prijs voor hem? En hoe gaat het nu met zijn innovaties?

“Alle aandacht die er bij zo’n prijs hoort, daarvoor doe je het niet. Als verpleegkundigen zijn wij daar niet zo heel goed in. Dat ik nu Verpleegkundige van het Jaar 2024 ben, is voor mij een stuk erkenning voor hetgeen wat je doet. Daar ben ik heel blij mee.”

110 procent gedreven in z’n vak

Dat zegt Jozua van Duuren (50), al ruim 15 jaar verpleegkundige op de Neonatale Intensive Care van het Wilhelmina Kinderziekenhuis (WKZ). Bescheiden, maar 110 procent gedreven in zijn vak. Letterlijk, want zo staat het in zijn arbeidscontract. En volgens de Verpleegkundige Adviesraad – die tijdens de Dag van de Zorg de prijs aan hem uitreikte - “een zeer gemotiveerde collega die alle prematuren op een voetstuk zet. Hij zoekt, bedenkt en vindt innovatieve zorg-ict-oplossingen en weet deze ook door te voeren op de afdeling.”

Infuusletsel pasgeboren kindjes tegengaan

Deze week is hij bezig met de implementatie van de IV watches op de Neonatale IC. Een project om infuuswonden bij de pas- en te vroeggeboren baby’s op zijn afdeling tegen te gaan. In een zelf gestarte actie met hulp van stichting Vrienden UMC Utrecht & Wilhelmina Kinderziekenhuis (WKZ) haalde hij bijna 200.000 euro hiervoor op. “Als ik een innovatie zie, ga ik ook door om die geïmplementeerd te krijgen. Dat maakt de projecten die ik doe ook zo leuk: dat ik nieuwe mensen ontmoet en ook met mensen kan sparren.”

Dagboek-app

Ook is Jozua de bedenker van een app waarmee met minimale inspanning voor ouders van patiënten een dagboekje van de patiënt gemaakt kan worden. “Zo’n papieren dagboekje ligt bij ieder kind. Er staan veel apparatuur-technische zaken in. Dat proces hebben we nu via een app geautomatiseerd en ook vertaling naar een andere taal is mogelijk. De start van zo’n boekje is een enorme klus, dat is nu digitaal veel makkelijker geworden.”

Met een druk op de knop wordt vervolgens het papieren dagboekje geprint. “Daarna kunnen ouders er ook in schrijven. Het mooie van een papieren schriftje is dat het blijft: kinderen kunnen het later nog steeds inkijken. Een app verdwijnt meestal weer, als de licentie verloopt. Dankzij de tijd die ik dit jaar vanuit het Innovatielab van het UMC Utrecht heb gekregen, heb ik ook ruimte om iets extra’s voor kinderen te doen.”

Powerapps

En hiermee stopt het niet. Jozua zit alweer vol nieuwe plannen. Zoals met Powerapps, een Mircrosoft-toepassing die in het UMC Utrecht nog in de kinderschoenen staat. “Ik werk aan een registratie-tool. Om makkelijk overuren te registeren, ziekmelden kan via de app of je rooster inzien. Je krijgt updates van je registraties en welke acties je nog moet ondernemen. Het leidde zelfs tot een onverwachte samenwerking met de Rabobank, waar ze al langer met Powerapps werken. Dat zijn leuke dingen.”

ICT is leuk, acute zorg nog veel leuker

“ICT is leuk, acute zorg nog veel leuker”, sluit Jozua af. In de uren van zijn 110 procent-contract houdt hij zich dan ook bezig met de infuuswerkgroep, reanimatiewerkgroep en hij geeft scenario-trainingen om voorvallen op de afdeling na te spelen met groep collega’s en ervan te leren.

Eigenlijk is er maar één nadeel aan zijn baan: de onregelmatigheid van de nachtdiensten. “Dat hakt er wel in, nu ik ouder word. Daarom ga ik nu na zoveel jaar terug naar 36 uur. Nog steeds full time, maar wat meer ruimte om bijvoorbeeld ook thuis wat leuke dingen te doen. Mooi toch?”