Het UMC Utrecht is als een klok: de activiteiten gaan 24 uur per dag door en dat is alleen mogelijk wanneer de onderdelen van het raderwerk precies in elkaar grijpen. In een zomerserie lichten we er een aantal uit. Deze keer: teamleider Margot Peddemors. Zij is spin in het web binnen de afdeling Panda van het Wilhelmina Kinderziekenhuis (WKZ). “Als de medewerkers, patiënten en ouders tevreden waren en we kwalitatief goede zorg hebben kunnen geven, ga ik aan het eind van de dag blij naar huis. Gelukkig gebeurt dat vaak.”

Een mooi en interessant onderdeel van werken in een academisch ziekenhuis is dat de zorgverleners regelmatig bijzondere nieuwe zorguitdagingen voorgeschoteld krijgen. En dat ze het verschil kunnen maken. Margot Peddemors noemt dit ook als een van de aantrekkelijke eigenschappen van het UMC Utrecht/Wilhelmina Kinderziekenhuis (WKZ).

Snel zorg ingericht

Ze geeft een voorbeeld: “Een paar jaar geleden werd in ons land opeens bij steeds meer baby’s de spierziekte SMA vastgesteld: spinale musculaire atrofie. En kijk nu eens: in korte tijd is in het WKZ veel kennis over de aandoening en behandeling ontwikkeld en hebben we de zorg voor deze patiëntjes ingericht.”

Panda

Zeventien jaar geleden begon Margot als verpleegkundige in de zorg voor volwassenen. In de loop der tijd ontwikkelde ze zich er tot beleidsmedewerker zorg en in 2016 maakte ze overstap van het UMC Utrecht naar het WKZ. “Ik ben een van de twee teamleiders binnen de afdeling Panda. Daar worden kinderen geholpen op het vlak van neurologie en neurochirurgie, metabole ziekten (stofwisselingsziekten), endocrinologie (hormonenleer) en kinderlongziekten, waaronder cystic fibrosis, oftewel taaislijmziekte.”

Oplossen

Wat doet een teamleider precies? “Zorgen dat alles gestroomlijnd verloopt voor de patiënten, ouders en medewerkers”, vertelt Margot. “Het gaat om vrijwel elk onderwerp dat binnen onze afdeling speelt. Wanneer ik ’s morgens om half acht aankom in het WKZ, heb ik normaal gesproken een aantal afspraken voor die dag staan, maar soms moet ik mijn agenda leegvegen omdat andere zaken onmiddellijk aandacht vragen. Ik geef leiding aan plusminus 65 secretaresses, verpleegkundigen, verpleegkundestudenten en verpleegkundigen die zich specialiseren in kinderverpleegkunde. Verder zijn hier schoonmakers en voedingsassistenten actief. Die hebben een eigen leidinggevende, maar ook met heb ik contact. De vloer kan bijvoorbeeld bevuild zijn geraakt, en dat willen we dan graag snel verhelpen. Gezien het grote aantal medewerkers én de hoogstaande zorg die de afdeling wil leveren, is het logisch dat er vaak op korte termijn iets moet worden geregeld of opgelost.”

Niet te zwaar

Thermometeren. Zo omschrijft Margot haar werkzaamheden. Thermometeren in figuurlijke zin welteverstaan. “Ik houd de hele dag in de gaten wat de stand van zaken is op de afdeling en of actie moet worden ondernomen. Kloppen de werkroosters nog? Welke kinderen liggen er en wat is ervoor nodig om hun de best mogelijke zorg te geven? Bijvoorbeeld verpleegkundigen die zich goed voelen. Redden de verpleegkundigen het nog of raken ze psychosociaal overbelast omdat ze te vaak geestelijk zware zorg geven? Die belasting probeer ik gelijk te verdelen over de medewerkers. Van heinde en verre komen verpleegkundigen naar het WKZ, omdat ze graag werken in een ziekenhuis met uiterst interessante en vaak ook complexe zorguitdagingen. Dan heeft het ziekenhuis in mijn ogen ook de plicht hen te begeleiden wanneer de zorg zwaar is.”

Kennis en kunde

Het is ook zaak dat verpleegkundigen goed geschoold zijn én blijven. Margot: “Hebben onze verpleegkundigen nog het gewenste niveau van kennis en kunde? Ik volg bijvoorbeeld of er nieuwe cursussen worden ontwikkeld en of er interessante symposia worden gehouden. Daar attendeer ik dan verpleegkundigen op. Binnen de afdeling organiseren we ook scholingsdagen.”

Bezorgde ouders

Margot heeft ook oog voor de ouders van de patiënten. Ze zegt: “Hebben die bijvoorbeeld frustraties en zorgen? Dan kan nuttig zijn dat ik naar ze ga luisteren en probeer ze te helpen en geruststellen. Ik vraag bijvoorbeeld: ‘Is er iets wat u mist? Waarmee kunnen wij u nog beter van dienst zijn?’ Soms zijn de ouders de hele dag bij hun kind in het ziekenhuis, terwijl thuis een broertje of zusje alleen zit. Dan ga ik na of een pedagogisch medewerker is ingeschakeld. Het volgende moment kan ik weer in gesprek zijn met een verpleegkundestudent en haar mentor. Bijvoorbeeld omdat ze een aantal opdrachten niet heeft gehaald. We zoeken dan uit wat nodig is om wél succesvol te zijn.”

Verantwoord terugkeren

Het is bekend: corona heeft een zware wissel getrokken op zorgmedewerkers. Sommigen zijn getroffen door Covid-19 of zelfs long covid, anderen zijn overbelast geraakt vanwege de hoge werkdruk. Margot: “Er zijn meer verpleegkundigen ziek dan normaal. In de afgelopen tijd heb ik me dan ook meer dan gebruikelijk gericht op verzuim en re-integratie. Hoe kan een verpleegkundige verantwoord terugkeren op de werkvloer? Wat is het goede moment? Hoe kunnen we het urenaantal opbouwen?”

Adequaat reageren

Margot is trots op Panda. “Als je me vraagt naar onze ambities voor de komende tijd, wil ik in eerste instantie benadrukken dat we al veel hebben bereikt in de afgelopen jaren. Zoals de zorg rondom de spierziekte SMA. We moeten er naar streven bij nieuwe aandoeningen wéér zo adequaat te reageren; dat dus bijvoorbeeld verpleegkundigen snel scholing krijgen om de benodigde zorg te geven. Bij dit alles is het belangrijk ook te beseffen dat steeds meer kinderen twee of zelfs drie ziekten hebben.”

Klaar voor piekmomenten

Ze vervolgt: “Dankzij communicatie en zorg op afstand kunnen steeds meer kinderen een deel van de zorg thuis krijgen. Dat betekent in algemene zin dat we in het WKZ vooral de meer complexe patiënten zien, de patiënten die niet zonder directe zorg kunnen. Dat vergt iets van de verpleegkundigen. Het is belangrijk dat zij bekwaam blijven om deze moeilijke zorg te leveren. Een andere ambitie is dat we klaar zijn voor piekmomenten van patiëntenzorg. In coronatijd hebben we aangetoond grote drukte aan te kunnen. Dat zullen we weer moeten doen bij eventuele massale terugkeer van Covid-19 en ook bij de jaarlijkse opleving van het RS-virus in de winter.”