Maryn Eykman solliciteerde op een functie als oncologieverpleegkundige op de afdeling Hematologie. Zij vertelt wat het betekent om een baan te hebben in deze afdeling van het UMC Utrecht Cancer Center. 

‘Begin 2015 begint er iets te knagen. Ik ben minder happy in de baan bij mijn eerste werkgever. Mijn leven is behoorlijk veranderd. Van leerling uitgegroeid tot oncologieverpleegkundige, moeder geworden, parttime gaan werken en opnieuw zwanger. Ondanks alle diploma’s blijf ik me de jongste van de klas voelen. Ik mis iets en wil meer dan alleen aan het bed werken. Het is tijd voor een nieuwe uitdaging in een ander ziekenhuis.

Er komt een vacature bij het UMC Utrecht langs en ik besluit te solliciteren. Ze zoeken een oncologieverpleegkundige voor de afdeling hematologie. Ik heb goede verhalen over het UMC als werkgever gehoord. Het klikt meteen tijdens een eerste gesprek. Aan het eind breng ik mijn zwangerschap ter sprake. Spannend met een vaste aanstelling elders, bovendien ga ik bijna met verlof. Best een risico.

De afdelingsmanager zegt: “Je zou hier uitstekend passen. Maar wat als er tijdens je verlof iets met jou of het kindje gebeurt? Dat moet eerst zorgvuldig worden uitgezocht. Ik wil voorkomen dat jij straks zonder baan zit.” Gelukkig blijken er geen haken en ogen aan te zitten. Op 1 december begin ik aan m’n nieuwe baan.

Het is een goede beslissing geweest. Al snel voel ik me op m’n plek. De omgang met collega’s is open, het contact met de artsen laagdrempelig. Als ik de dienstdoende arts of een hematoloog bel, heb ik nooit het gevoel dat ik te veel ben.

Ik ervaar nu evenwicht tussen werk en privé. Ze snappen hier dat ik thuis ook een leven heb dat belangrijk is. De reacties op onverwachte situaties zijn begripvol en steunend. Zowel van collega’s als leidinggevenden. Als ik een enkele keer een ziek kind heb en geen opvang is dat geen probleem. Een collega zegt dan: “Je kunt er niks aan doen, het overkomt je, volgende keer gebeurt het bij mij.”

De onderlinge sfeer binnen het team is veilig en prettig. Ook met de hematologen. We geven elkaar rechtstreeks feedback.

Ontwikkeling

Het ziekenhuis stimuleert medewerkers om aan hun ontwikkeling te werken. De UMC Utrecht-academie biedt allerlei (vak)cursussen aan. En je bouwt een persoonlijk budget op wat je aan diverse activiteiten kunt besteden.

Zo heb ik de cursus werkbegeleiding gedaan. Hierin leer je studenten begeleiden die stage komen lopen. Door die cursus heb ik ontdekt hoe ze hier leren. Nuttig omdat ik mijn opleiding in een ander ziekenhuis heb gedaan. Ook sturen we elkaar in omgaan met feedback: geven én ontvangen. Zo is de cultuur op de afdeling. Dat versterkt het gevoel van veiligheid binnen het team.

Verder is er eens per maand een verpleegkundig podium met interessante presentaties en een jaarlijkse lesdag binnen het UMC Utrecht Cancer Center. Allemaal gericht op het vergroten en delen van je kennis en ervaring.

Mijn persoonlijk budget gebruik ik bijvoorbeeld voor een abonnement op de sportschool. Een goede conditie zorgt ook voor meer energie op het werk. Daarnaast heb je overigens ook nog Energiek @ UMC Utrecht. Voor bijvoorbeeld coaching op het gebied van gezondheid of stoppen met roken.

Naast mijn werk op de afdeling zit ik één dag per maand in het verpleegkundig convent. We adviseren de raad van bestuur over zaken die verband houden met het werk aan het bed. Zoals over de aanschaf van nieuwe bedden. Het is fijn meer voor de zorg te kunnen betekenen.

Psychosociaal

Als oncologieverpleegkundige ben je dagelijks bezig met leven en dood. Je behandelt iemand niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk. Psychosociale ondersteuning is minstens even belangrijk. Zeker op een afdeling als Hematologie. Bij ons liggen mensen met kanker die uitgaat van het bloed of beenmerg. Jong én oud. Patiënten zijn meestal een aantal weken hier. Voor een chemokuur of een stamceltransplantatie. Enorm heftige behandelingen.

Mensen zijn vaak ziek, kwetsbaar en vreselijk moe. Ik probeer zo goed mogelijk aan te sluiten op hun behoeftes en energieniveau. Wat verwacht je vandaag van mij? Hoe kan ik je ondersteunen? Wat kan ik voor je doen? Wil je praten of juist een dagje met rust worden gelaten? Als een patiënt persoonlijke dingen aan mij vraagt, dan vertel ik iets over mezelf. Sommige mensen vinden dat fijn. Even iets horen over een 'gewoon' leven. Tijdens de jaarlijkse lesdag zei een collega: “Ik loop een stukje met iemand mee.” Mooi gezegd. Zo doe ik dat ook.”

Verder lezen? 

Lees meer over hematologie op umcutrecht.nl