Een centrale rol bekleden op een gloednieuwe afdeling in het UMC Utrecht? Geïnterviewd worden door de NOS, RTV Utrecht en het Algemeen Dagblad? Toen verpleegkundige Quinty Wagenaar in 2019 begon aan haar opleiding in ons ziekenhuis, kon ze onmogelijk vermoeden dat dit en nog veel meer haar te wachten stond. De reden voor de bijzondere gebeurtenissen is het coronavirus. Quinty is onze Verpleegkundige van het Jaar in de categorie zorg.

“Na elke werkdag ga ik met een voldaan gevoel naar huis. Ik kan me bijna niet voorstellen dat een ander beroep zóveel bevrediging geeft als verpleegkundige. Je kunt in deze functie ontzettend veel betekenen voor de mens achter de patiënt in een kwetsbare fase van het leven.” Dat zegt Quinty Wagenaar (22). Na de afronding van haar opleiding tot hbo-v-verpleegkundige aan Hogeschool Utrecht en in het UMC Utrecht trad ze in februari in vaste dienst bij ons ziekenhuis.

Hand vasthouden

Nog maar vijftien jaar oud was Quinty, toen ze voor het eerst haar opwachting maakte als leerling-verpleegkundige. “Na de middelbare school dacht ik: het lijkt me mooi en interessant om in een ziekenhuis te werken. Ik begon aan de mbo-opleiding tot verpleegkundige en ging tegelijkertijd aan de slag in het Noordwest Ziekenhuis in Alkmaar. Het was een schot in de roos. Als verpleegkundige heb je oog voor het medisch handelen en tegelijkertijd is er de menselijke kant. Dat je bijvoorbeeld even de hand vasthoudt van een patiënt die je ziet piekeren over zijn ziekte en behandeling. Dat zijn momenten die worden gewaardeerd door patiënten en waarvan je later ook merkt dat ze patiënten zijn bijgebleven. Dan beginnen ze er zelf weer over.”

Drive

Het gevoel van betekenis te willen zijn voor mensen in een onzekere periode, bekroop Quinty ook toen de Covid 19-pandemie was uitgebroken. “Ik stak meteen mijn hand op toen werd gevraagd wie zich wilde inzetten op een van de corona-afdelingen die werden opgezet in het UMC Utrecht. Vrij snel na de start werd ik gevraagd om diensten te vervullen als dag-coördinator. Ik twijfelde geen moment en zei ja.” Lachend: “Het was geen ABC’tje om die rol te krijgen, want ik was nog in opleiding. Maar gelukkig herkenden leidinggevenden mijn drive, hadden ze vertrouwen in mij en mocht ik beginnen. Ik vind het onderwerp infectieziekten heel interessant en ik wilde graag deel uitmaken van een team dat op korte termijn van alles moest bedenken en organiseren om de best mogelijke zorg te bieden aan coronapatiënten. Het was een groep met een virus dat leidde tot een nog onbekend ziekteverloop en waarvan we nog niet wisten hoe ermee om te gaan.”

Beter informeren

Bovendien kan een ziekenhuis volgens Quinty bij corona iets betekenen in verschillende lagen van de zorg. Wat bedoelt ze daarmee? “Bij Covid-19 gaat het niet alleen om zorg verlenen aan patiënten in het ziekenhuis, maar is het ook belangrijk om te voorkómen dat mensen ziek worden en in het ziekenhuis belanden. Ik kan me een IC-patiënt herinneren. Die was er heel slecht aan toe. Voordat hij in kunstmatige coma werd gebracht, pakte hij mijn hand vast en zei: ‘Sorry, ik had het vaccin moeten halen. Ik besef mij nu hoe ziek je kan worden’. Toen dacht ik: we moeten mensen gaan voorlichten over het virus en het principe achter een vaccinatie. Sommige mensen zijn onvoldoende of niet goed geïnformeerd. Gezondheidsinformatie is niet vanzelfsprekend en vaak moeilijk te begrijpen.”

De straat op

Niet veel later zou Quinty bijna elke minuut van haar vrije tijd te vinden zijn op straat en andere plekken in Utrecht. Samen met (huis)artsen, verpleegkundigen en medewerkers van de GGD stond ze als projectleider klaar om voorlichting te geven in wijken waar relatief weinig mensen waren gevaccineerd tegen Covid-19.

25.000 telefoontjes

“Ons doel was objectieve en betrouwbare informatie te geven. Mensen konden vragen over de ziekte en het vaccin stellen en bijvoorbeeld hun angst voor bijwerkingen met ons delen. Sommige mensen waren uiteindelijk zó gerustgesteld, dat ze zeiden zich te laten vaccineren. In het verlengde van deze actie, Witte jassen op straat, heb ik eraan bijgedragen dat het UMC Utrecht ging meedoen aan de Vaccinatie Twijfeltelefoon. Als projectleider heb ik collega-zorgverleners opgetrommeld om voorlichting te geven. Ik ben ontzettend trots dat we maar liefst 25.000 mensen te woord hebben gestaan.”

Kansen

Iedereen heeft sinds maart 2020 de coronaproblematiek ondervonden. Hoe vervelend dat ook is, de pandemie heeft eveneens kansen en verbeteringen opgeleverd. “Ik bijvoorbeeld mocht opeens activiteiten ontplooien waarvan ik nooit had gedacht dat ze op mijn pad zouden komen”, zegt Quinty. “Ik was in opleiding tot regieverpleegkundige en ging nu naast mijn zorgwerkzaamheden van alles regelen, coördineren en communiceren. De NOS, RTV Utrecht, het Algemeen Dagblad en andere media waren geïnteresseerd in onze initiatieven. Ik heb journalisten erover bijgepraat.”

Zorg op afstand

Corona heeft ook de aanzet gegeven tot zorg op afstand. Quinty: “Veel patiënten en zorgverleners konden elkaar niet meer ontmoeten in het ziekenhuis, maar hadden contact via de telefoon of een beeldconsult. Veel mensen hebben ervaren hoe praktisch en gemakkelijk dat kan zijn. Het Medisch Regie Centrum van het UMC Utrecht, ontstaan tijdens de pandemie, gaat ook uit van deze formule. Het biedt zorgprogramma’s op afstand en zal er in de komende jaren steeds meer ontwikkelen.”

Controle niet nodig

Een voorbeeld: mensen met polyneuropathie, een aandoening van het zenuwstelsel, gaan regelmatig voor controle naar de polikliniek in het ziekenhuis. Quinty: “Ter plekke blijkt vaak dat hun situatie onveranderd is en dat controle in het ziekenhuis niet nodig zou zijn geweest. Het alternatief is nu dat patiënten op afstand via een app eventuele klachten doorgeven aan hun zorgverlener. Die bepaalt of de patiënt toch beter naar het ziekenhuis kan komen.”

Verpleegkundige bril

Quinty is niet alleen verpleegkundige in het UMC Utrecht, maar ook supervisor binnen het Medisch Regie Centrum. “Tijdens de coronaperiode ben ik enthousiast geraakt over zorg op afstand; bij de Vaccinatie Twijfeltelefoon bied je ook een vorm van zorg op afstand. Binnen het Medisch Regie Centrum heb ik twee hoofdtaken. Ten eerste denk ik mee over de huidige en toekomstige zorgprogramma’s. Daarbij kijk ik vooral door een verpleegkundige bril: hoe kan de patiënt goede ziekenhuiszorg krijgen in de thuissituatie? Daarnaast coördineer ik de werkzaamheden van de geneeskunde- en verpleegkundestudenten. Zij monitoren de gegevens die patiënten vanuit huis doorsturen. Denk bijvoorbeeld aan mensen die een zuurstofbehandeling krijgen in de thuissituatie en via een app actuele waarden invoeren op hun telefoon.”

Ambassadeur

Quinty is door de Verpleegkundige Adviesraad van het UMC Utrecht benoemd tot Verpleegkundige van het Jaar in de categorie zorg. Zij is ook ambassadeur van de raad. “Dat betekent onder meer dat ik zorg voor duidelijke communicatie tussen verpleegkundigen en anderen. Lopen bijvoorbeeld veel verpleegkundigen aan tegen bepaalde zaken op de werkvloer? Dan draag ik eraan bij dat hun ervaringen onder de aandacht komen van bestuurders en managers. En hebben bestuurders en managers plannen voor bijvoorbeeld vernieuwingen? Dan probeer ik die over te brengen aan verpleegkundigen en ervoor te zorgen dat de plannen voor iedereen duidelijk zijn. Ik wil ook graag invloed uitoefenen namens verpleegkundigen. Het is mijn doel niet alleen signalen door te geven, maar ook leiderschap te tonen, op te komen voor de beroepsgroep en te zorgen voor verandering.”