Bacteriën en antibiotica
Bacteriën en antibiotica
In en op je lijf leven biljoenen bacteriën. Nuttige, zoals die in je darmen zitten om voedsel te verteren. Maar ook ziekteverwekkende die een infectie veroorzaken waardoor je bijvoorbeeld blaas- of longontsteking kunt krijgen.
Wat zijn antibiotica?
Dat zijn medicijnen die bacteriën doden of hun groei remmen. Antibiotica werken niet tegen infecties die veroorzaakt worden door virussen. Denk hierbij aan griep of keelontsteking.
Wanneer krijg je antibiotica?
Als je gezond bent, word je op eigen kracht beter. Daarvoor zorgt je afweersysteem dat de ziekmakende bacteriën bestrijdt. Is je weerstand minder, bijvoorbeeld wanneer je ziek, zwanger of ouder bent, en bij baby’s, lukt dat vaak niet. Dan krijg je een antibioticum voorgeschreven van je (huis)arts.
Wat is antibiotica-resistentie?
Wanneer bacteriën niet meer op een of meerdere antibioticasoorten reageren.
Waarom worden bacteriën resistent?
Als mensen of dieren vaak antibiotica krijgen, gaan de bacteriën eraan wennen. Ze kunnen zich dan zo aan-passen dat het geneesmiddel geen effect meer heeft. Ook wanneer je de antibiotica niet volgens voorschrift gebruikt, kunnen resistente bacteriën ontstaan.
Hoe raak je besmet met bacteriën?
Dat kan door direct contact met dieren of via andere mensen. Bijvoorbeeld in het ziekenhuis of op reis. Vermoedelijk ook via voedsel.
Waarom wordt resistentie een steeds groter probleem?
Antibiotica zijn sinds de uitvinding in 1928 zeer succesvol bij het bestrijden van infecties. Maar als antibiotica te vaak worden gebruikt en onzorgvuldig worden ingenomen, kunnen steeds meer bacteriesoorten de werking van
antibiotica weerstaan. Wereldwijd is dit steeds meer het geval.
De ontdekking van penicilline/antibiotica uitklapper, klik om te openen
Antibiotica bestaan relatief kort; pas in 1928 werd penicilline ontdekt door Sir Alexander Fleming, een Britse arts en microbioloog. Hij ontdekte dat er geen bacteriën groeiden vlakbij de penseelschimmel, Penicillium notatum, die per ongeluk op een van zijn voedingsbodems met bacteriën terecht was gekomen. Hij ontdekte dat de stof uit deze schimmel, die hij penicilline noemde, werkzaam was tegen veel soorten bacteriën en dat proefdieren – en later mensen – geen schade ondervonden van de stof.