Tijdens haar eerste zwangerschap had Paula zelf het gevoel diabetes te hebben. Zij herkende klachten omdat familieleden ook diabetes hebben en heeft zich laten verwijzen naar het WKZ voor nader onderzoek.

Paula kwam terecht op een ‘combinatie-polikliniek diabetes en zwangerschap’. Bij zo'n combipoli zijn onder andere internist, gynaecoloog, diabetesverpleegkundige en diëtist aanwezig voor consult. De onderzoeken die werden gedaan wezen inderdaad uit dat Paula zwangerschapsdiabetes had.

Vervolgens moest ze minimaal twee-wekelijks naar het WKZ komen en bepaalde ze zelf thuis haar  bloedsuikerwaarden.  Van de diëtiste kreeg ze een voedingsadviesdieet mee. Omdat hiermee de bloedsuikerwaarden toch niet binnen de goede grenzen bleven, moest zij insuline gebruiken. De diabetesverpleegkundige gaf de instructie hoe de insuline te injecteren.

In de wachtkamer van het WKZ  werd Paula geconfronteerd met de mogelijke gevolgen van diabetes tijdens de zwangerschap bij kinderen. Zij is nog steeds erg blij met de goede controle en monitoring tijdens de zwangerschap, waarbij onder meer werd gelet op een gespleten lip, open ruggetje, de groei en hersenbeschadiging bij het ongeboren kindje.

Twee jaar later tijdens haar tweede zwangerschap, werd weer diabetes geconstateerd. Dit keer wist Paula wat zij kon verwachten tijdens haar zwangerschap en werd hierin weer begeleid in het WKZ.  Beide kinderen moesten worden gehaald om de risico’s op problemen bij een vaginale bevalling  te voorkomen. Corné, nu 13 jaar, bij 37 weken en Merel van 11 bij 34 weken en vijf dagen.

Al vrij snel na de bevallingen mocht Paula naar huis, de kinderen bleven op de medium care. Corné bleef daar tien dagen, Merel 21 dagen. “Eenmaal thuis val je in een gat door het ontbreken van goede begeleiding en het gebrek aan kennis over de gevolgen van zwangerschapsdiabetes voor de kinderen.” Gelukkig maken Corné en Merel het nu allebei goed. Ze zijn allebei muzikaal, sociaal en het gaat uitstekend op school.  

“Maar de vragen en onzekerheid blijven. Zijn klachten als voortdurend oorontsteking en een prikkelbaar darmsyndroom gevolgen van deze zwangerschap? Merel is erg vaak heel moe, hoe komt dat? Als Merel later kinderen wil, wat is het risico voor haar en de kinderen op diabetes? Kan Merel later zelf kinderen krijgen zonder risico’s?  Wat is het risico op diabetes voor haar en de kinderen?"

Paula, Corné en Merel zouden graag  antwoorden krijgen op dit soort vragen. “Zo hoop ik dat toekomstige moeders na een zwangerschap met diabetes meer weten.” Het UMC Utrecht initieert multidisciplinair onderzoek om dergelijke vragen te kunnen beantwoorden.